Gevonden bij 1 winkel vanaf
€ 9,99
(minder betalen?)
Wat een uitnodiging voor een muziekfestival in Rusland wel niet kan doen. De band Blues Brother Castro dook na drie jaar pauze de oefenruimte in, en kwam er met een lading nieuwe nummers weer uit. Producer Jan Schenk werd aangetrokken en voilá, daar was een nieuwe plaat: Out On The Beach. Begin april komt-ie uit via Excelsior Recordings.
Na het verschijnen van hun debuutplaat Money Maker Me in 2004, en het noise-pop album Fun in 2006, was Blues Brother Castro lange tijd een van de smaakmakers van de Nederlandse muziekscène. De band stond bekend om zijn puntige popnummers met opzwepende ritmes. De band toerde zich zowel in binnen- als buitenland een slag in de rondte met energieke live optredens door Amerika, Engeland, Spanje, Rusland, Duitsland, waaronder internationale festivals als SXSW, CMJ en de Popkomm: het is maar een greep uit de lange lijst van optredens.
Tot een pauze werd ingelast. Een pauze overigens waarin zanger/gitarist Leon Caren niet stil zat. Zo richtte hij het toonaangevende muziekplatform Subbacultcha! op en speelde hij in de bands The Moi Non Plus en Scram C Baby. De welverdiende rustpauze blijkt zijn vruchten afgeworpen te hebben.
Op het nieuwe album Out On The Beach grijpt de band terug naar het geluid van debuutplaat Money Maker Me. Aan de basis staan catchy popnummers, gebracht met een compromisloze en vuige rock & roll-attitude. Zanger Leon Caren legt uit: "Vanwege onze live reputatie werd Blues Brother Castro vaak gezien als vuige alternatieve band. Dat klopt tot op zekere hoogte, maar onder alle beukende drums, overstuurde bassen en scheurende gitaren zijn altijd zeer oorspronkelijke liedjes schuil gegaan. Bij deze plaat komt dat meer naar voren."
Out On The Beach is dan ook een dynamisch album. Vuige, opzwepende rock & roll nummers als Walk In The Park en Show Me How You Do It worden afgewisseld met melodieuze popnummers als The Score en Spiders. Ook kent de plaat een aantal donkere, bezwerende nummers. Luister bijvoorbeeld naar het slepende Stone Cold Son Of A Monkey, met de broeierige samenzang van Caren en Van de Wall. Of naar Shopping, waarin een dromerige zanglijn wordt gecombineerd met een beukende repetitieve drumpartij en snijdende gitaarmelodieën. Uiteraard bevat de plaat ook een aantal meedogenloze, puntige noise-rock nummers. Zo vliegt Sunbathing in de coupletten uit de bocht zoals alleen deze band dat kan, en aan het eind van Summer Convention vraag je je toch stiekem af of Caren zijn stembanden niet permanent beschadigd heeft.
Het is een overgave die ook tekstueel terug komt in verschillende nummers. Gevraagd naar uitleg over de albumtitel vertelt Caren: "Op een zonnige strand in Cuba zag ik een aantal jaar geleden een onheilspellende donkere lucht naderen. Dat beeld heb ik in mijn hoofd bij het thema van Out On The Beach. Een prachtige dag die je met een groep mensen op het strand hebt doorgebracht, die eindigt met een storm die steeds dichterbij komt. Ik doel daarmee niet op een soort zondvloed die ons te wachten staat. Maar meer op een fikse regenbui die zo'n dag een tijdloos karakter kan geven, en alles in een breder perspectief plaatst. Want de vraag is: 'Hoe verhoudt zo'n dag zich tot de rest van je leven?' Daar kleeft een emotionele lading aan. Out On The Beach staat symbool voor thema's als levenslust, vergankelijkheid, liefde en de dood. Ik heb ooit Gerard Reve horen zeggen dat een boek dat niet gaat over die specifieke thema's, het lezen niet waard is. Ik denk dat deze uitspraak ook opgaat voor popmuziek. Als je niet zingt over de wezenlijke dingen in het leven, dan kun je net zo goed je mond houden."
