Eugene Onegin

Heel bewust bestempelde Tsjaikovski zijn werk als ?lyrische sc??nes?. Met minder formele strengheid dan in het origineel smeedde hij een aantal episodes uit Poesjkins gelijknamige versroman aaneen, waardoor hij emotionele conflicten en maatschappelijke gevoeligheden in het toenmalige Rusland aan een kritische beschouwing kon onderwerpen. Behalve aan de titelfiguur is een centrale rol toebedeeld aan het meisje Tatjana, dat de bonvivant Onjegin onvoorwaardelijk haar liefde bekent, maar door hem wo
dt afgewezen. Jaren later zijn de verhoudingen omgekeerd: nu moet Onjegin zijn gevoelens voor Tatjana bekennen. Voor de intussen getrouwde vrouw is er echter geen weg terug en zij wijst hem af. Tsjaikovski?s homoseksualiteit spiegelt zich in de verhouding tussen Onjegin en de dichter Ljenski. Hun vriendschap gaat ten onder aan een jaloezie die Ljenski met de dood moet bekopen. Dit bijzondere werk onderscheidt zich door fijnzinnige po??zie en is van een grote menselijkheid, terwijl ook de voor de
Russische opera zo kenmerkende koorsc??nes niet ontbreken.